نگاهی به برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین (۱۳۸۶)

امروزه محیط سازمان های دولتی و خصوصی نه تنها به شکلی فزاینده متلاطم و دگرگون شده، بلکه پیوستگی متقابل میان محیط و سازمان تا حدی است که کسب موفقیت و تداوم حیات سازمان مستلزم بهره گیری از برنامه ریزی راهبردی است. اطلاعات این مطالعه تحلیلی در حوزه های مختلف دانشگاه علوم پزشکی قزوین از طریق بحث های گروهی و مشارکت ذ ی نفعان در تدوین روش ارزشیابی و برگه های گزارش پیشرفت برنامه ریزی راهبردی جمع آوری شد. بررسی گزارش پیشرفت برنامه ریزی نشان داد در پایان سال1386، حدود %49 اهداف کل دانشگاه صد درصد محقق شده بود. نتایج پایش مشخص نمود %83 اهداف گزارش شده توسط حوزه ها مطابق با اسناد و مدارک بوده و %17 تطابق نداشته اند. عدم کفایت بودجه و اعتبارات، کمبود نیروی انسانی و عدم همکاری بین بخشی مهم ترین موانع دستیابی به اهداف گزارش شدند. به طور کلی روند پیشرفت برنامه ریزی راهبردی در دانشگاه علوم پزشکی قزوین با وجود مشکلات مالی، کمبود نیروی انسانی و اولین سال راه اندازی کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه ریزی راهبردی دانشگاه مطلوب بود.